We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

μ​ν​ή​μ​ε​ς τ​η​ς α​ρ​χ​ή​ς

by ΓΕΕΝΝΑ ΠΥΡΟΣ

supported by
/
  • Streaming + Download

    Includes high-quality download in MP3, FLAC and more. Paying supporters also get unlimited streaming via the free Bandcamp app.
    Purchasable with gift card

      name your price

     

1.
Μια ευκαιρία για την κόλαση Με ανοιγμένα χέρια σαν φτερά Στάθηκαν μπροστά σε μαχαίρια κοφτερά Τις δύσκολες ώρες που οι σάλπιγγες βουρκώνουν Τις δύσκολες ώρες που οι κουκούλες ξεφαντώνουν Μια ευκαιρία για την κόλαση Εθελοντές αδημονούν στην καρμανιόλα Μια ευκαιρία για την κόλαση Έτσι κι αλλιώς κάποτε τελειώνουν όλα Με καρφωμένα τα μάτια στο κάγκελο Με μάτια αθώα που θύμιζαν Άγγελο Τις δύσκολες ώρες που οι ερπύστριες ουρλιάζουν Τις δύσκολες ώρες που τα χαμόγελα τρομάζουν Ήρωες χωρίς στολή Χωρίς διακριτικά η ιστορία Δεν κράτησε για εσάς ωραία μνημεία Σελίδες κίτρινες σε σκονισμένα αρχεία Μιλούν στο θάνατο πως βρήκατε ζωή
2.
Κάπου μακριά Πρώτα έγινε ένας μεγάλος φόνος Στην τηλεόραση κοιτάς πλάνα καταστροφής Κι ύστερα ένιωσες αβοήθητος και μόνος Μπροστά στον εφιάλτη της Αμερικής Τώρα στο σπίτι σου ,στο δρόμο σου, στη γειτονιά Έχεις μια κάμερα το δάχτυλο να σου κουνά Η δημοκρατία σου σκοτώνει μωρά Μα όλα είναι καλά αν αυτό συμβαίνει κάπου μακριά Κλείνεις τα φώτα του σπιτιού και του μυαλού σου Ιεροκήρυκες με Cadillac, φαιδροί πολιτικοί Στήριξε τους τραπεζικούς οργανισμούς σου Γιατί θεός υπάρχει μόνο όπου ζεις εσύ Ακούς φωνές απ το σχολείο Ο γιος σου έκρυβε μπιστόλι κάτω απ το θρανίο Παρακαλούσανε οι φίλοι του να μην το κάνει Κι ύστερα έβαλε στο στόμα του την κάνη
3.
Η σελήνη που δεν σβήνει Πάνω στον καμβά ζωγράφιζε τη ζωή Κάθε πινελιά και μια ρυτίδα Κάθε ρυτίδα και μια αλυσίδα Μέσα από τις γρίλιες μπήκε η νοσταλγία Κατακάθισε πάνω στο πανί σαν σκόνη σε βιβλία Σαν δηλητήριο που καίει Προσπάθησε να την σβήσει Στη αρχή με απαλές κινήσεις Έπειτα με βία και κατάρες Προσπάθησε να την σβήσει Αλλά δεν σβήνει η σελήνη
4.
κλόουν 03:48
Κλόουν Το τσίρκο έφυγε μα οι κλόουν έμειναν πίσω Με μια βαλίτσα ξεφτισμένη Με μάτια κόκκινα φτερά πουλιών στο γείσο Σε ένα παγκάκι καθισμένοι Σκυμμένοι πάνω από μια βρόμικη αφίσα Το χειροκρότημα τα φώτα στην σκηνή Τώρα ανάμνηση έχουν γίνει μακρινή Φώτα σβηστά κλεισμένα μέσα στη βαλίτσα Το σόου τελειώνει πέφτει η κόκκινη κουρτίνα Χωρίς μπογιά στα πρόσωπα τους Κοιτάζονται τώρα γυμνοί σε μια βιτρίνα Χωρίς τα ψεύτικα χαμόγελα τους Μα ο αέρας και η βροχή έχουν φωνή Που ακούνε σήμερα για πρώτη τους φορά Σήμερα βλέπουν τον κόσμο καθαρά Με τα ακροδάχτυλα αγγίζουνε τη γη
5.
Μνήμες της αρχής Είμαι η δίψα που στα χείλη σου όλο βγαίνει Μια ζωγραφιά που την ζωγράφισες παιδί Μέσα στη νύχτα ένας τυφλός που περιμένει Κάποια ατέλειωτη και άγρια βροχή Είμαι το σπίρτο που την φλόγα δεν χορταίνει Τα πρόσωπα σε μια παλιά φωτογραφία Αυτός που φεύγει και αυτός που πίσω μένει Το κόκκινο στα μάτια καθώς χάνονταν τα πλοία Μνήμες . μνήμες θαμμένες σε έναστρο χώμα Κινούνται αργά μες στα συντρίμμια ενός χειμώνα Δροσοσταλίδες της ζωής μόνο για μένα Μέσα στις φλέβες μου ποτάμια αφρισμένα Είμαι στην έρημο αρχαία καταιγίδα Μες στη σπηλιά του κόσμου φως από κερί Η πιο σπουδαία της ζωής σου η σελίδα Αυτό που όλα όσα γνωρίζεις αναιρεί Είμαι η πίστη που οδηγεί τα βήματα σου Αυτό που θέλεις μα δεν ξέρεις πώς να δεις Ένας ορίζοντας που ανοίγεται μπροστά σου Κι όλα τα λόγια που φοβήθηκες να πεις
6.
Η ώρα των λύκων Κάτω από ήλιους που μόνιμα δύουν Φυλλοροούν οι ελπίδες που νικήθηκαν Όσων δεν έζησαν ποτέ ούτε γεννηθήκαν Πάνω στο χιόνι διαλύουν Κι ήρθε η ώρα δεν υπάρχεις τώρα Ακούς το κάλεσμα και νιώθεις το καθήκον Κι ήρθε η ώρα δεν υπάρχεις τώρα Ποτέ δεν είναι αργά για την ώρα των λύκων Καρδιές κρατήρες σβησμένων ηφαιστείων Οριοθετούν με σύρμα από στάχτη Από την έρημο κοιτάν μέσα απ τον φράχτη Γυμνά παιδιά αθλίων Μες στη στοά πόρτες κλειστές Στάζει σκουριά απ τους σωλήνες Έξω ο αέρας φέρνει γύρη με τοξίνες Πόλεις νεκρές
7.
Χαρταετός Το φίμωτρο καθώς φορά Κλείνει τα μάτια και κοιτά Τον ήλιο Κρύβεται πίσω από καπνούς Πίσω από δυο ουρανούς Ζεσταίνεται η ατμόσφαιρα, Αδύνατον. Τρέχει κρατώντας το σχοινί Ψευδαίσθηση και ηδονή Ακροβατούν στο κρύο Και φέγγει η μέρα πιο κοντά Σε μια γαλήνια μοναξιά Παράξενη , ένα ισόβιο φορτίο Όλοι οι δρόμοι ανοιχτοί Μα αυτός μονάχος στη σιωπή Με ένα τσιγάρο και μια σκέψη Φεύγουν τα χρόνια σαν πουλιά Σκάρτα ποιήματα παλιά Πόσο πονάει μια λέξη Έχει το γέλιο ενός παιδιού Φοράει την μάσκα του τρελού Από το σπίτι πια δεν βγαίνει Μα όταν η νύχτα τον ξυπνά Κρυμμένο έχει στην γωνιά Ένα σχοινί και ένα κουρέλι Ένας σχισμένος αετός Κρέμεται στα σύρματα Πετάει προς τα σύννεφα
8.
Κάτω από την γέφυρα Του Άδη τα δοκάρια τρίζουν Έχουν σωπάσει οι μουσώνες Μέσα στην έρημο τρικλίζουν Των στεναγμών οι λεγεώνες Μην με αφήνεις άλλο φως μου Γύρω μου αδειανοί κοιτώνες Πισθάγκωνα μ έχουν δεμένο Κάτω από γέρικες αγχόνες Κάτω απ τη γέφυρα του κόσμου Βαλσαμωμένοι στους αιώνες Ξεχνούν τη μυρωδιά του δυόσμου Περνούν τη νύχτα με κανόνες Εκεί στη γη των δολοφόνων Φωτίζουν οι αστραπές κυκλώνες Κομμάτια δέρματος και εντόμων Περνούν μπροστά απ τις οθόνες
9.
Σπασμένη αγάπη Μ’ ένα σπασμένο πρόσωπο γυναίκας για κεφάλι Θα έρθω ένα βράδυ να σε βρω Θυμίζω κάποιον εραστή που τράβηξε σκανδάλη Και χάζευε γελώντας τον νεκρό Ανύποπτη την πόρτα όταν χτυπήσω θα ανοίξεις Θα ρίξεις απ το χέρι το ποτό Μια γνώριμη σιωπή , μια σιωπή θα συναντήσεις Κάτι απ τον σκληρό σου εαυτό Σπασμένη μου αγάπη, σπασμένη αγάπη Και το αμάξι όταν θα τρέχει Θα κοιτάω απ τον καθρέπτη Την μάσκαρα απ τα μάτια που όλο πέφτει Μ’ ένα κομμένο μέταλλο σπασμένο ένα μπουκάλι Στον δρόμο που βαδίζεις θα κρυφτώ Θυμίζω ένα γέρικο και ύπουλο τσακάλι Που βρίσκει ηδονή σε αίμα ζεστό
10.
Χορεύοντας με ένα φάντασμα Ένας δίσκος παλιός στο πικάπ Ξεθωριάζει των καιρών το μεικάπ Σβησμένα φώτα κλειδί στην πόρτα Αλκοόλ και νικοτίνη στα χνώτα Διπλωμένη η μοναξιά στην κρεμάστρα Αυτός ο ήχος που βγαίνει απ τα τάστα Είναι η αγάπη που έχασε τον δρόμο Είναι η συμπόνια που φλερτάρει με τον πόνο Στο έργο σου η τελευταία πράξη Νοιώθεις περίεργα μα όλα είναι εντάξει Δυο κεριά φλόγες που τρέμουν στο περβάζι Και εσύ χορεύεις μ ένα φάντασμα που σου μοιάζει Σαν δυο σταγόνες γαλάζια βροχή Δυο ακροβάτες στο ίδιο σχοινί Κάθε φορά που πέφτει σε κοιτάζει Μην κλαις σου λέει δεν πειράζει Μουδιασμένος κοιτάς να χαράζει Αυτός ο κόσμος πόσο γρήγορα αλλάζει Φινάλε ασπρόμαυρο σε φιλμ νουάρ ταινία Μέσα σου ζει μια τρικυμία
11.
Στον ιστό χάραμα φθινοπώρου , ξεραμένη λάσπη στις μπότες στον καθρέπτη , ξεραμένες ανάσες όλα ακίνητα. Σαν καρέ παλιάς ταινίας σαν προσπάθεια επιβίωσης στον ιστό μιας αράχνης

credits

released January 1, 2009

license

all rights reserved

tags

about

ΓΕΕΝΝΑ ΠΥΡΟΣ Heraklion, Greece

Οι Γέεννα πυρός είναι ένα ελληνόφωνο ροκ συγκρότημα από το Ηράκλειο Κρήτης. Μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει τρεις δίσκους που διατίθενται δωρεάν μεσω διαδικτίου. Παράλληλα έχουν συμμετάσχει με τραγούδια τους σε δύο συλλογές απο site που στηρίζουν την εγχώρια σκηνή. ... more

contact / help

Contact ΓΕΕΝΝΑ ΠΥΡΟΣ

Streaming and
Download help

Report this album or account

If you like ΓΕΕΝΝΑ ΠΥΡΟΣ, you may also like: